پارچه‌ای که موسیقی پخش می‌کند!
یک هنرمند تگزاسی با استفاده از نخهای پلی‌استر و قرقره‌های نوار کاست‌های قدیمی موفق به ساخت پارچه صوتی شده که در زمان مالش یک واکمن سونی بر روی سطح آن شروع به پخش موسیقی می‌کند.
آلیس سانتورو، طراح صوتی این پارچه را با بافتن قرقره‌های کاست با نخهای پلی‌استر ساخته و سپس یک واکمن قدیمی سونی را به یک دستگاه خوانش پارچه صوتی تبدیل کرده که با مالش واکمن روی پارچه، موسیقی پخش می‌کند.
سانتورو اکنون طیفی از کراوات‌های ساخته شده از این پارچه صوتی را عرضه کرده که توسط خولیو سزار، طراح مستقر در منهتن دوخته شده‌اند.
عملکرد این پارچه صوتی به خاطر مغناطیسی بودن قرقره‌های نوار کاست آن است.
هنگامی که سر یک دستگاه پخش موسیقی بر روی این ماده مغناطیسی مالیده می‌شود، صدا تقویت می‌شود.
این پارچه خواص مغناطیسی خود را در طول فرآیند دوخت نگه می‌دارد.
سانتورو در اصل این ماده را به عنوان یک اثر هنری طراحی کرده بود اما از آن زمان در تولید کیف، لباس و اکنون کراوات‌هااستفاده کرده است.
نمونه‌های نخستین این پارچه از موسیقی برخی خواننده‌های مشهور آمریکایی و همچنین صدای حیات‌وحش برخوردار بود.
سانتورو ابتدا قصد داشت این پارچه را به شکل بافت در بیاورد اما جنس آن بسیار شل و سست بود. از این رو از یکی از دوستانش در دانشکده طراحی رودآیلند خواست تا این کار را با استفاده از نوار در یک دستگاه نساجی انجام دهد.
این پارچه برای پروژه‌های بزرگتر توسط یک دستگاه نساجی Dobby در کارخانه نساجی کوچکی در نیوانگلند بافته شده است.
این دستگاه نساجی از یک ماکوی خاص با قابلیت لمس نوار کاست کتاب صوتی برخوردار است.
هنگامی که رشته‌های با عرض ۱.۸ اینچ نوار کاست در دستگاه نساجی گره خورده و به پارچه تبدیل می‌شوند، حدود ۲۰ رشته به شکل یک پارچه پلی‌استر یک اینچی گره می‌خورند.
به گفته سانتورو یک سر نوار با عرض متوسط می‌تواند بین پنج یا شش رشته نوار را در هر زمان بگیرد.
قرقره‌های بزرگ نوار استفاده شده در فرآیند دوخت از نوارهای کتاب صوتی شرکتهای نزدیک گرفته شده بودند.
از آنجایی که نوارهای کتاب صوتی با یک نت ضبط می شوند، این پارچه یک صدای واضح را ایجاد کرده که با سرعت مالش دستگاه پخش بر روی آن قابل تنظیم است.
ایده این پارچه از رشته‌های کوچک نوار کاست بسته شده به قایقهایی که سانتورو در جوانی از آنها استفاده می‌کرد، الهام گرفته است.
از این نوارها برای مشاهده جهت باد استفاده می‌شد که به دلیل سبکی و حساس بودن آن به باد و همچنین مقاوم بودن آن مطلوب بود. وی سپس از پرچمهای رنگی بودایی‌های تبت الهام گرفت.
این پرچمها با مربعهای رنگین پارچه نخی که تصاویری از مانتراها یا صداهای مقدس روی آنها نقش بسته ساخته شده‌اند. آنها در محیط باز آویزان شده و در اثر وزش باد از میان آنها صدای درونی‌شان فعال می‌شود.
سانتورو همچنین به عنوان یک اثر هنری از این پارچه به ساخت بادبانهای قایق نیز پرداخته است.
